Udar niedokrwienny mózgu jest 80 proc. wszelkich udarów. Zazwyczaj pojawia się w koniec dużego zwężenia lub zamknięcia światła naczynia doprowadzającego krew do pewnego obszaru mózgu. Udar mózgu bardzo powszechnie doprowadza do śmierci
Czym jest udar mózgu
Udar mózgu jest niezwykle istotną chorobą naczyniową mózgu i jest 80% wszelkich udarów. W medycynie udar mózgu uznawany jest za jeden z największych problemów, prowadzących nie rzadko do śmierci i dotkliwej ułomności pacjentów, którzy ukończyli 40. rok życia. Udar mózgu polega na zwężeniu światła naczynia, które prowadzi krew do pewnego obszaru mózgu. Nie należy ignorować żadnych, chociażby najmniejszych objawów wskazujących na przypadłość, bo iż to doprowadzać do przykrych konsekwencji. Istotna jest umiejętność rozróżniania symptomów i udzielenie jak najszybciej pierwszej pomocy, tutaj liczy się każda sekunda.
Udar niedokrwienny
Udar niedokrwienny mózgu to odmiennie zablokowanie drogi, przez którą krew płynie do mózgu. Iż to być przygotowane na przykład zmianami miażdżycowymi, które zamontowane są w ścianach naczyń mózgowych. Udar niedokrwienny mózgu toczy się w ciągu chorób serca, migotania przedsionków czy obniżenia ciśnienia tętniczego krwi. Leczenie tego typu udaru jest identyczne jak w przypadku innych rodzajów tego schorzenia. Specjaliści monitorują stan zdrowia chorego, na bieżąco wyrównując gospodarkę wodno-elektrolitową i węglowodanową. Istotne w leczeniu jest wykorzystywanie środków (m.in.: przeciwdrgawkowych oraz przeciwobrzękowych), stałe kontrolowanie ciśnienia krwi i zapobieganie zakrzepom.
Udar mózgu – leczenie
Właściwe funkcjonowanie komórek nerwowych człowieka uzależnione jest m.in. od regularnego dostępu do tlenu – giną już po kilkorgu minutach z jego przerwania. Więc właśnie niemożliwe jest ich odtworzenie. Leczenie udaru mózgu polega to na zapewnieniu możliwie najlepszych warunków krążenia mózgowego w pobliżu obszaru martwicy. Do leczenia udaru i jego konsekwencji używa się kwasu acetylosalicylowego. Należy pamiętać o pielęgnacji i rehabilitacji chorych, którzy przebyli udar mózgu. Ważne jest unikanie odleżyn i zapalenia płuc, jakim zapobiegać można dzięki częstym zmianom pozycji, oklepywaniu klatki piersiowej i gimnastyce oddechowej. Rehabilitacja chorych z udarem lewej półkuli winna również obejmować mowę. Odpowiednie ćwiczenia z przygotowanym do tego logopedą pozwolą na niezwykle silniejszy i pełniejszy powrót zdolności do komunikowania się za pomocą mowy. Końcowy wynik leczenia udaru mózgu, to znaczy stopień pozostałego niedowładu, zaburzeń mowy i innych funkcji, zależy od bardzo wielu czynników, bardzo istotnych do oceny we wczesnym okresie udaru. Pełna lub duża poprawa jest niezwykle prawdopodobna, jeśli chory nie miał wcześniej uszkodzeń mózgu, także ogniskowych (przebyty wcześniej udar, także bez objawów klinicznych), jak i uogólnionych (nadciśnienie, cukrzyca, niewydolność krążenia). Rokowanie, które warunkuje intensywność postępowania rehabilitacyjnego, powinno być ustalane bardzo uważnie i indywidualnie przez doświadczonego lekarza.