Psy, to najbliższe nam zwierzęta. Lubi je niemalże każdy człowiek. Dlatego są one mieszkańcami naszych domów. Traktujemy je niemalże, jak członków rodziny. Dbamy o nie i rozpieszczamy. A gdy tracimy swojego ukochanego psa przeżywamy depresję. Gdy są z nami staramy się przychylić im świata. Wyprowadzamy na spacery i pokazujemy różne rzeczy w nadziei, że psy widzą to, co my ludzie. Ale czy psy widzą kolory? Jest to jedno z najczęściej zadawanych pytań weterynarzom i psim psychologom. Połowa z nas myśli, że psy widzą kolory podobnie, jak my. A druga połowa uważa, że psy widzą świat tylko w szarych barwach. Człowiek nie może być do końca pewien, jak mózg psa odbiera kolory. Zdolności widzenia przez psa oceniamy tylko na podstawie badań budowy siatkówki oka psa i na podstawie obserwacji czworonogów. Okazuje się, że psy widzą kolory, lecz ich świat kolorów nie jest tak bogaty, jak nasz ludzki. Psy widzą świat podobnie, jak daltoniści. Widzą po prostu mnie barw. Siatkówka oka człowiek posiada trzy rodzaje czopków odpowiedzialnych za widzenie kolorów. Natomiast siatkówka oka psa zawiera tylko dwa rodzaje komórek odpowiedzialnych za widzenie kolorów. Dzięki nim psy bardzo dobrze rozróżniają kolor niebieski i żółty. Ale nie odróżniają koloru czerwonego i zielonego. Krótko mówiąc psy widzą świat, jako żółty, niebieski i szary. Analizując wzrok psa trzeba zaznaczyć, że psy widzą także znacznie gorzej od ludzi. Bo ich wzrok jest znacznie mniej ostry od wzroku człowieka. Pies widzi około ośmiu razy gorzej od nas. Dlatego mówi się, że psy źle widzą, ale bardzo dobrze słyszą i mają genialny węch. Co pozwala im zrekompensować zły wzrok. Jedno co łączy człowieka i psa, to jednakowa wrażliwość na światło. I to dzięki tej wrażliwości psy potrafią odróżnić nawet te barwy, których nie widzą, np. podczas zabawy z piłką. Pomimo, że pies nie rozróżnia koloru czerwonego i zielonego, to dzięki wrażliwości na światło dokładnie wie, że jeden różni się od drugiego. I dlatego na polecenie swojego pana dokona właściwego wyboru piłki.
